UYGAR İNSANLAR

     Sevgileri içtendir, gösterişi sevmezler,  kendilerini övmezler.

Dedikodu yapmazlar, düşünceli ve kibardırlar.

     Uygar insanlar, ne hak yerler, ne de yedirirler, medeni cesaretli ve girişkendirler. Fikirlerini söylemekten ve yeniliklerden korkmazlar. Görgü kurallarına uyarlar ve hassas vicdanlıdırlar. İnsan ayırmazlar, kendi kültür değerlerini korumaya çalışırlar.

     Uygar insanlar düşünen, sorgulayan ve doğru olanı yapmaya çalışarak yaşamında gelişme sağlayanlardır. Öğrendikleri bilgileri ezberleyip nakletmek yerine, onların nedenlerini ve amacını soruştururlar. Nakilci değil, akılcıdırlar.

      Aile kurumunu, hayatının dünyası ve yarınları olarak görürler. Geleceği güzel yaşamak amacıyla hayat boyu bilgi ve beceri kazanmaları için, çocuğunun iyi bir bedene sahip olmasını, gizli işler yapmamasını, güzel huylar edinmesini ve aileye uygun arkadaşlar edinmesini sağlarlar.

      Aileyi toplumun özü ve temel taşı olarak ve sevginin en özelinin yaşandığı, şartsız sevginin verildiği yer olarak aileyi görürler.  Toplumsal huzurun, barışın, sağlığın, eğitimin ve ekonomik hayatın temel alt yapısı olan aile de çözülmelerin, bozulmaların olmamasına çalışırlar.

      Çocuklarının geleceği için ellerinden gelen her türlü özverileri severek yaparlar ve onları her zaman kollarlar. Okumalarını, öğrenmelerini, kişisel becerilerini geliştirmeleri için çalışırlar. Yaşamları boyunca her şartta çocuklarının elinden tutarlar, sırtlarını dönmezler, yanlarında olurlar.

      Aile kurumunda şiddetin, kötü alışkanlıkların olmasına ve suç işlenmesine izin vermezler. Aile yapısının gücünü ve bütünlüğünü kaybetmemesi, aileye ve topluma zarar verecek sorunların olmaması için, çocukları ve gençleri topluma faydalı birer insan olarak yetiştirmeye çalışırlar.

      Toplumun ayakta durması için, aile içinde ana ve babalar sevgiyle büyüttükleri çocuklarına kim olduklarını ve nasıl bir kişi olmaları gerektiğini evde öğretirler. Aile bireylerinin ahlâk kurallarına uyarak dayanışma içinde karşılıklı sevgi ve saygı ile yaşamalarını sağlarlar.

      Ana ve babalar, çocuklarına topluma karşı görev ve sorumluluklarını, toplumun değer yargılarını kültürünü, geleneklerini ve göreneklerini öğretirler. Sosyal deneyimleri kazanmaları için yol gösterirler. Çocukların doğru ve yanlışı öğrenmelerini, kişilik ve yetenekleri doğrultusunda görev aldırırlar.

      Toplumsal yaşama ve aile birliğine önem verirler. İnsanların sağlıklı ve mutlu bir yaşam sürmesinin temel yapı taşı olarak sevginin, saygının, hoşgörünün ve anlayışın hâkim olduğu, çökmenin ve çözülmenin olmadığı bir aile birliği oluştururlar. 

      Çocuklarının; kendilerini ve çevresindekileri seven, kendileriyle ve hayatıyla barışık, özgüvenleri yüksek bir birey olarak yetiştirirler. Kişilerin uyumlu ve özgür, dengeli ve tutarlı ilişkilerin olduğu bir aile ortamında büyümesi için çalışırlar.

      Akıllı ve ahlâk sahibidirler; çevresiyle ve komşularıyla iyi geçinirler. Cana yakın, yumuşak başlıdırlar ve işi düşen herkese kolaylık gösterirler, yardım ederler. Paylaşmayı, insan olmanın gereği sayarlar. Laf söz taşıyıp dostların arasını açmazlar.