UTANMAYI BİLENLER

Toplumun “ahlaki kurallarını çiğnemezler.”

Utanmayı bilenlerin “ aile hayatları düzgündür.” Herkeste olması gereken, güzel bir süs, güzel bir koku ve insanı insan yapan ve insanı güzelleştiren duygu olarak görürler.

Utanmayı bilen insanlar, toplumun dışlamayıp değer verdiği ve güvendiği kimselerdir. Bu kimseler, tek başına mutlu olmayı sevmezler. Taş yürekli olmadıkları gibi, kendilerini beğenmeyi de akıl azlığı olarak görürler.

İnsanların ruhunu karartan işler yapmazlar. Sevmesini de, yüreğini sunmasını da, haksızlıklarla savaşmasını da, gitmesini de, kalmasını da, değerini bilene can olmasını da, olumlu düşüncelerle çevresinin güzel yaşaması için görevlerini yerine getirirler.

Utanmasını bilen insanların kalpleri her zaman vicdanlıdır.  Bu karaktere sahip olan insanlar, sağlıklı bir toplumun oluşması için, insanlığı kurtaracak olan duygulardan birisi olan “utanma” duygusunun daha güçlü olması, yaşaması ve yok olmaması için çaba sarf ederler.

Yalan söylemeyi bütün kötülüklerin anası olarak görürler. Yerin dibine girmemek, mahcup olarak yaşamamak, toplum tarafından dışlanmamak için, utanılacak işler yapmazlar. Verdikleri sözü, ne pahasına olursa olsun, yerine getirirler.  Namuslu ve şerefli” yaşamak için yalan söylemezler. 

Utanmayı bilen insanlar, yürekleri temiz, iyiden, doğrudan ve güzelden yana olan kimselerdir. İyi ile kötüyü, doğru ile yanlışı, güzel ile çirkini birbirinden vicdanlarının terazileriyle adaletli şekilde ayırırlar, hak edenin hakkını almasını sağlarlar. İyi ile kötüyü ayırt ederler.

İnsana yakışmayan kötü işler yapmazlar ve yapanlara da engel olurlar. Faydalı işler yapmak isteyenlerin önünü açar ve genişletirler, insanların insanları sevmesi, birbirine güvenmesi için, güven duygusunun artması için çalışırlar. Maddeyi değil sevgiyi büyütürler.

Utanmayı bilenler, ne bir insana, ne bir canlıya, ne de toplumun değerlerine zarar vermeden yaşarlar. İnsani ilişkilerinin daha sağlıklı olması için, güler yüzlü, yumuşak sözlü olmaya ve kendisini kimseden üstün görmeden yaşamaya dikkat ederler.

Utanma duygusu, hiçbir canlıda olmayan insani ve güzel bir duygudur, Vicdanlıdırlar, diken ekenlerin gül toplayamayacaklarını bilirler. Cehaleti en büyük fakirlik olarak görürler. Sır tutarlar, söylememeleri gereken şeyleri söylemezler.