Bir Tarih bir ülke üzerinde her döngüsünde bir hüznün anatomisini çıkarıyor. Ne Yaparsak Yapalım Ne söylersek Söyleyelim Neşenin ülke üzerinde en itidalli yaşandığı gün gibi ortadadır.
Bir ülkenin üzerinde imgelenen tarihin detayını çıkarmadan önce dünyaya mal olmuş bir Entelektüel Halk Kahramanının Öyküsünü elimizden geldiğince dile getirmeye çalışacağız,
Söylediğimiz gibi Bugün Günlerden 10 Kasım. Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk’ün aramızdan ayrılışının yıl dönümü. Tam tamına üzerinden 84 yıl geçti. Evlatları olarak Yüreğimiz her ne kadar buruk olsa da bizler; Bu Dünyanın en Hümanist İdealistini daima sevgi ile anıyoruz. Yaşananları, bizlere yaşatılanları, hiçbir şekilde unutmuyor. Geleceğe bakarken Umutla çocuklarımıza tarihimizi anlatıyoruz. Gözlerinde umudu gördüğümüz her gencimizde kendisinin ışıltısını hissediyoruz.
Gençlikten dökülen sözlerden genellikle “Atatürk’ü çok özledim” hissiyatı hâkim. Hâkim ki fizikken görmediği bir Kahramanı özlemek tarifsiz bir duygudur.
Unutmamalıyız ki Atatürk’ün Fikri Ölümsüzlüğü dünya döndükçe Her Türk Münevverinin gönlünde kalacak ve Dünyanın Neresine gitsek bizimle yaşayacak. Siren sesleriyle yankılanan Türk Toprakları üzerinde O gün binlerce alanda, etkinlik alanında Gencinden yaşlısına ve en çok da çocuklar saygı duruşunda dururken biz nasıl duygulanmayalım öyle değil mi sevgili dostlar?
Dualarımız bugün onun nezdinde Kurucumuz Büyük Önder Mareşal Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve ahirete göçmüş Kahramanlara, Atalarımıza okunacak. Özlemle, umutla, sevinçle, yad edeceğiz onları. Üzüntü artık vakurlukla temsil edilecek ancak her Türk’ün umutlarını yeşertecek bugün.
Mustafa Kemal Atatürk (1881-1938) (Türkiye Cumhuriyeti'nin Kurucusu ve ilk Cumhurbaşkanı) Saygı, Özlem ve Minnet ile anıyoruz.
Atatürk Biyografisinden de müsaadenizle bahsedip tarihe ben de not düşmek istiyorum: Mustafa Kemal Atatürk, 1881 yılında Selanik'in Kocakasım İlçesi, Islahhane Caddesi'ndeki üç katlı pembe bir evde doğdu. Babası Ali Rıza Efendi, annesi Zübeyde Hanım'dır.
Babasının büyük babası Hafız Efendi, 14-15. Yüzyıllarda Makedonya'ya yerleşen Konya ve Aydın bölgesinden Kocacık Göçebelerinin bir üyesidir.
Eski bir Türk ailesinin kızı olan annesi Zübeyde Hanım, Selanik yakınlarındaki Langasa kasabasına yerleşti. Subay, vakıf kâtibi ve bir süre kereste tüccarı gibi çeşitli alanlarda çalışan Ali Rıza Efendi, 1871 yılında Zübeyde Hanım ile evlendi.
Atatürk'ün beş kardeşinden dördü küçük yaşta öldü, sadece kız kardeşi Makbule Atadan hayatta kaldı ve 1956'ya kadar yaşadı.
Küçük Mustafa eğitimine Hafız Mehmet Efendi'nin mahalle mektebinde başladı, daha sonra babası istediği için Şemsi Efendi Mektebi'ne nakledildi (O zamanlar nispeten modern bir eğitim.) İlköğrenimi sırasında 1888'de babasını kaybetti. Bir süre Rapla'daki amcasının çiftliğinde kaldı, Selanik'e döndü ve ilköğrenimini tamamladı. Memurlar için Selanik Ortaokulu'na kaydoldu.
1893'te kısa bir süre sonra Askeri Ortaokula transfer oldu. Bu okulda matematik öğretmeni Mustafa Bey, 1896-1899 yılları arasında Kemal'i ismine ekledi, Mustafa Kemal Manastır Askeri Lisesi'ni bitirdi ve İstanbul'da Harp Okulu'na başladı. 1902 Yılında teğmen rütbesiyle mezun oldu ve eğitimine Harp Akademisi'nde devam etti. Ocak 1905'te Akademiyi tamamladı ve yüzbaşı rütbesiyle mezun oldu.
İlk ataması 1905-1907 yılları arasında Şam'daki 5. Ordu'daydı. 1907'de binbaşılığa terfi etti ve Manastırda 3. Orduya atandı. 19 Nisan 1909'da İstanbul'a giren Kolordu Kurmay Başkanlığı yaptı. 1910'da Fransa'ya gönderildi ve Picardie Manevralarına katıldı.
1911'de İstanbul'a döndü ve Genelkurmay Başkanlığında çalışmaya başladı. Trablusgarp'a (Libya) saldıran İtalyanlara karşı 1911'de başlayan savaşta Mustafa Kemal ve bir grup arkadaşı Tobruk ve Derna Cephelerinde yer aldı. 22 Aralık 1911'de italyan kuvvetlerine karşı Tobruk Savaşı'nı kazandı. Daha sonra 6 Mart 1912'de Derna Cephesi'ne Başkomutan olarak atandı.
Ekim 1912'de Balkan Savaşı başlayınca Mustafa Kemal, Gelibolu ve Bolayır'daki birliklerle savaşa katıldı. Edirne ve Dimetoka'nın (Dhidhimotikhon) alınmasına büyük katkıda bulundu.
1913'te Sofya'ya askeri ataşe olarak atandı. Sofya'daki görevi sırasında yarbaylığa terfi etti. Askeri ataşe olarak görevi Ocak 1915'te sona erdi. Sofya'da kaldığı süre boyunca Birinci Dünya Savaşı başlamış ve Osmanlı İmparatorluğu bu savaşa girmek zorunda kalmıştı.
Mustafa Kemal, 19. Tümeni örgütlemek üzere Tekirdağ'a atandı.
1914'te başlayan Birinci Dünya Savaşı'nda Mustafa Kemal'in bir kahramanlık destanı yazması ve Çanakkale Boğazı'nı efsaneleştirmesi Gelibolu'daki İtilaf birliklerine karşı Geçilmez hale gelmiştir. 18 Mart 1915'te İngiliz ve Fransız donanmaları Çanakkale Boğazı'ndan ağır kayıplarla giremeyince Gelibolu Yarımadası'na asker çıkarma kararı verilmişti.
Mustafa Kemal'in komutasındaki 19 Tümen, 25 Nisan 1915'te Conkbayır'da Arıburnu'ya-şimdi Anzak Koyu (Anzak Koyu) olarak adlandırılan inen düşman kuvvetlerini durdurdu.
Mustafa Kemal bu büyük başarının ardından tam albaylığa terfi etti. İngiliz kuvvetleri 6-7 Ağustos 1915'te Arıburnu'dan tekrar saldırmaya başladı.
Anafartalar Grup Komutanı Mustafa Kemal, 9-10 Ağustos'ta Anafartalar Muharebesi zaferini kazandı. Bunu takiben 17 Ağustos'ta Kireçtepe Muharebesi ve 21 Ağustos'ta ikinci Anafartalar Muharebesi zaferlerini de kazandı. Türk milleti, Gelibolu'da (Çanakkale Savaşı) İtilaf Devletlerine karşı yaklaşık 253.000 oğlunu şehadete uğratarak onurunu savundu. Mustafa Kemal'in askerlerine verdiği meşhur "Sana saldırmanı değil, ölmeni emrediyorum" emri bu Cephenin kaderini değiştirmişti.
Mustafa Kemal, Gelibolu'dan sonra 1916'da Edirne ve Diyarbakır'da görev aldı. 1 Nisan 1916'da tuğgeneralliğe terfi etti. Muş ve Bitlis'in kurtarıldığı Rus kuvvetlerine karşı savaşlarda yer aldı.
Şam ve Halep'te kısa süreli görevlerinin ardından 1917'de İstanbul'a döndü.
Avrupa Batı Cephesi'ndeki gözlemleri için Veliaht Prens Vahdeddin Efendi ile birlikte Almanya'ya gitti. Bu yolculuktan sonra hastalandı ve Viyana ve Carlsbad'da tedavi gördü.
15 Ağustos 1918'de Halep'teki 7. Ordu Başkomutanı olarak Cepheye döndü. Bu cephede İngiliz kuvvetlerine karşı tarihin en başarılı savunma savaşlarını gerçekleştirdi.
Mondros'ta ateşkesin imzalanmasından sadece bir gün sonra, 31 Ekim 1918'de Yıldırım Ordusu Grubu Başkomutanı olarak atandı.
Bu Ordu Grubunun kaldırılmasından sonra 13 Kasım 1918'de İstanbul'da Harbiye Nezareti'nde göreve atandı.
Mustafa Kemal, ülkenin işgalinin başlaması ve Mondros Ateşkesine göre Osmanlı ordularının terhis edilmesinin ardından 19 Mayıs 1919'da 9.Ordu Genel Müfettişi olarak Samsun'a çıktı.
22 Haziran 1919'da Amasya Genelgesi'ni yayınlayarak milletin kararlılık ve kararının milletin bağımsızlığını yeniden kazanacağını ilan etti ve Erzurum ve Sivas'ta Kongre toplanması çağrısında bulundu.
23 Temmuz-7 Ağustos 1919 tarihleri arasında ülkenin dört bir yanından delegeler Erzurum'da, ardından
4 Eylül-11 Eylül 1919 tarihleri arasında Sivas'ta toplanarak milletin bağımsızlığını kazanmak için izlenecek yolu belirledi.
27 Aralık 1919'da Ankara'da büyük bir coşkuyla karşılandı. Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin ilk günü olan
23 Nisan 1920, Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluş yolunda atılan çok önemli adımlardan biriydi. Mustafa Kemal, Meclisin ilk Başkanı ve Hükümet Başkanı seçildi. TBMM, Kurtuluş Savaşı'nın başarıyla uygulanması için gerekli olan yeni kanunları hazırlamaya ve geçirmeye başladı.
Türk Kurtuluş Savaşı, 15 Mayıs 1919'da Yunan kuvvetleri tarafından İzmir'in işgali sırasında düşmana ilk kurşunun atılmasıyla başladı. Birinci Dünya Savaşı'nın galipleri, Sevr Anlaşması'nı imzalayarak Osmanlı İmparatorluğu'ndaki paylarının işgaline başladılar.
Başlangıçta Kuva-i Milliye (Milli Kuvvetler) olmak üzere milis kuvvetleriyle işgal kuvvetlerine karşı direniş başladı. Türkiye Büyük Millet Meclisi düzenli orduyu kurdu ve milis kuvvetlerini düzenli orduya entegre ederek Kurtuluş Savaşı'nı başarıyla zafere taşıdı.
Mustafa Kemal'in önderliğindeki Kurtuluş Savaşı'nın önemli aşamaları;
• Sarıkamış'ın Kurtuluşu (20 Eylül 1920),
• Kars (30 Ekim 1920) ve Gümrü'ydü (7 Kasım 1920).
• Çukurova, Gaziantep, Şanlıurfa ve Kahraman Maraş Savunmaları (1919-1920)
• Birinci İnönü Muharebesi Zaferi (6-10 Ocak 1920)
• İkinci İnönü Muharebesi Zaferi (23 Mart-1 Nisan 1920).
• Sakarya Muharebesi Zaferi (23 Ağustos-13 Eylül 1921).
• Büyük Taarruz, Dumlupınar Muharebesi (Başkomutanlık Muharebesi)
• Büyük (Nihai) Zafer (26 Ağustos-9 Eylül 1922).
Sakarya Savaşı'ndaki zaferden sonra, Türkiye Büyük Millet Meclisi Mustafa Kemal'i Mareşal rütbesine terfi ettirdi ve ona Muzaffer Savaşçı Gazi unvanını verdi. Kurtuluş Savaşı, 24 Temmuz 1923'te Lozan Barış Antlaşması ile sona erdi.
Böylece Sevr Anlaşması'nın tüm engelleri kaldırılmış ve Lozan Anlaşması'nın imzalanmasıyla Türk topraklarının bütünlüğü sağlanmıştır.
Ulusal dayanışmaya dayalı yeni Türk Devletinin kurulması yolunda hiçbir engel kalmadı.
Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşu, 23 Nisan 1920'de TBMM’nin açılmasıyla müjdelenmişti.
Millet Meclisi'nin Kurtuluş Savaşı sırasındaki başarılı yönetimi, yeni Türk Devletinin kurulmasını sağlamıştı. Hilafet ve Saltanat (monarşi) ayrılarak
1 Kasım 1922'de Saltanat kaldırıldı. Bu nedenle Osmanlı İmparatorluğu ile idari bağlar koptu.
Cumhuriyetin ilanı 29 Ekim 1923'te yapıldı ve Mustafa Kemal oybirliğiyle Cumhuriyetin ilk Cumhurbaşkanı seçildi.
İsmet İnönü, 30 Ekim 1923'te Cumhuriyetin ilk hükümetini kurdu. Egemenlik kayıtsız şartsız Milletindir ve Yurtta barış, dünyada barış Türkiye Cumhuriyeti'nin yükselten temelleridir.
Atatürk, Türkiye'yi çağdaş medeniyetler seviyesine getirmek için birçok reform yaptı. Bu reformlar beş ana başlık altında toplanabilir:
1. Siyasi Reformlar:
- Saltanatın Kaldırılması (1 Kasım 1922)
- Cumhuriyetin İlanı (29 Ekim 1923)
- Halifeliğin Kaldırılması (3 Mart 1924)
2. Sosyal Reformlar: - Kadınlara erkeklerle eşit haklar verildi (1926-1934)
- Başlık ve Kıyafet Devrimi (25 Kasım 1925)
- Tekke ve türbelerin kapatılması (30 Kasım 1925)
- Soyadı kanunu (21 Haziran 1934)
- Lakapların, dindar ve kraliyet unvanlarının kaldırılması (26 Kasım 1934)
- Uluslararası takvimin kabulü, zaman ve ölçümler (1925-1931)
3. Hukuki Reformlar:
Kanon Yasasının Kaldırılması (1924-1937)
Yeni Türk Medeni Kanunu ve diğer mevzuatın laik düzene uygun hale getirilmesi (1924 1937)
4. Eğitim ve Kültür Reformları:
- Eğitimin bütünleşmesi (3 Mart 1924)
- Yeni Türk alfabesinin kabulü (1 Kasım 1928)
- Türk Dili ve Tarih Kurumlarının Kurulması (1931-1932) - Üniversite eğitiminin organizasyonu (31 Mayıs 1933).
- Güzel sanatlarda yenilikler
5. Ekonomik Reformlar:
- Eski vergi yasalarının kaldırılması.
- Çiftçilerin teşviki.
- Örnek çiftliklerin kurulması.
- Sanayi Kanununun Teşviki ve Sanayi Kuruluşlarının kurulması Mevzuatı.
- Birinci ve ikinci Kalkınma Planlarının Uygulanması (1933-1937),
- Ülkenin her köşesine ulaşacak yeni otoyolların inşası.
Atatürk’ün Devlet Başkanlığında Kurulan İşletme, Kurum, Dernek ve Fabrikalar:
1920 – anadolu ajansı.
1923 – Türkiye Turing ve Otomobil Kurumu.
1923 – türkiye şeker fabrikaları.
1923 – uşak terakki ziraat t.a.ş.
1924 – Gölcük tersanesi.
1924 – Devlet Demiryolları.
1924 – tc ziraat bankası a.ş(ziraat bankası’nın şirketleşmesi)
1924 – Türkiye iş Bankası.
1924 – Türk Kadınlar Birliği.
1924 – Cumhurbaşkanlığı Orkestrası.
1924 – Türkiye Tütüncüler Bankası.
1924 – Anadolu Sigorta.
1924 – Bursa Karacabey Harası.
1924 – Topkapı Sarayı müzesi.
1924 – cumhuriyet gazetesi
1925 – Türk Hava Kurumu (Türk Tayyare Cemiyeti).
1925 – istanbul Liman işleri inhisarı.
1925 – Eski Eserler ve Müzeler Genel Müdürlüğü.
1925 – istanbul ve trakya şeker fabrikaları t.a.ş.
1925 – Gazi Orman Çiftliği.
1925 – Eskişehir Cer Atölyeleri.
1925 – sanayi ve maadin bankası.
1925 – Adana Mensucat Fabrikası.
1925 – Adana ve Bergama Müzeleri.
1926 – Türk Telsiz Telefon Şirketi.
1926 – Eskişehir Uçak Bakım işletmesi.
1929 – Alpullu Şeker Fabrikası.
1926 – istanbul’da inşaat demiri üreten ilk haddehane.
1926 – Tarım Satış Kooperatifleri ve Birlikleri.
1926 – Amasya, Sinop ve Tokat Müzeleri.
1926 – Kayseri Uçak ve Motor Fabrikası açıldı.
1926 – Bakırköy Çimento Fabrikası.
1926 – Uşak Şeker Fabrikası.
1926 – devlet istatistik enstitüsü.
1927 – Bünyan Dokuma Fabrikası.
1927 – demiryolları ve limanlar genel müdürlüğü.
1927 – Ankara – Kayseri demiryolu.
1927 – Emlak ve Eytam Bankası.
1927 – Samsun – Havza – Amasya demiryolları.
1927 – Bursa Dokumacılık Fabrikası.
1927 – Eskişehir Bankası.
1927 – Ankara Arkeoloji Müzesi ve Sivas Müzesi.
1927 – Köy Öğretmen Okulları.
1927 – izmir Müzesi.
1928 – Anadolu Demiryolu Şirketi yabancılardan satın alınması.
1928 – Ankara Çimento Fabrikası.
1928 – Ankara Numune Hastanesi.
1928 – Refik Saydam Hıfzısıhha Enstitüsü.
1928 – Türk Eğitim Derneği (TED).
1928 – istanbul Bomonti’de Türk Mensucat Fabrikası.
1928 – Amasya – Zile demiryolu.
1928 – Malatya Elektrik Santralı.
1928 – Kütahya – Tavşanlı demiryolu.
1928 – istanbul’da Üsküdar, Bağlarbaşı ve Kısıklı’da tramvay hatları tesisi.
1928 – Ankara Palas oteli.
1928 – Gaziantep Mensucat Fabrikası.
1929 – Mersin- Adana demiryolunun yabancılardan satın alınması.
1929 – Ayancık Kereste Fabrikası.
1929 – Trabzon Vizera Hidroelektrik Santralı.
1929 – Fatih-Edirnekapı tramvay hattı.
1929 – Anadolu-Bağdat, Mersin- Tarsus Demiryolları’nın yabancılardan satın alınması.
1929 – Haydarpaşa Limanı’nın yabancılardan satın alınması.
1929 – Kütahya- Emirler, Fevzipaşa-Gölbaşı demiryolları.
1929 – Paşabahçe Rakı ve ispirto Fabrikası.
1930 – Ankara – Sivas Demiryolu Hattı.
1930 – Mecidiyeköy Likör ve Kanyak Fabrikası.
1930 – Ankara Ziraat Enstitüsü.
1930 – Kayseri – Şarkışla demiryolu.
1930 – Ankara Etnografya Müzesi.
1931 – Bursa- Mudanya demiryolunun yabancılardan satın alınması.
1931 – Gölbaşı – Malatya demiryolu.
1931 – Bölge Sanat Okulları.
1931 – Tekel Genel Müdürlüğü.
1931 – Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası.
1931 – Türk Tarih Kurumu.
1932 – Devlet Sanayi Ofisi.
1932 – Samsun- Sivas demiryolu.
1932 – Diyarbakır Tekel Rakı Fabrikası.
1932 – izmir Rıhtım işletmesi’nin yabancılardan satın alınması.
1932 – Türkiye Sanayi Kredi Bankası.
1932 – Kütahya – Balıkesir demiryolu.
1932 – Ulukışla – Niğde demiryolu.
1932 – Halkevleri.
1932 – Türk Dil Kurumu.
1933 – Eskişehir Şeker Fabrikası.
1933 – Sümerbank.
1933 – Adana-Fevzipaşa demiryolu.
1933 – Ulukışla – Kayseri demiryolu.
1933 – iller Bankası.
1933 – istanbul Üniversitesi.
1933 – Zonguldak Yatırım Bankası
1933 – Kayseri Milli iktisat Bankası.
1933 – Samsun- Çarşamba demiryolu hattının yabancılardan satın alınması.
1933 – Halk Bankası.
1933 – Yüksek Ziraat Enstitüsü.
1934 – Bandırma- Menemen- Manisa demiryolunun yabancılardan satın alınması.
1934 – Keçiborlu Kükürt Fabrikası.
1934 – Turhal Şeker Fabrikası.
1934 – Isparta Gülyağı Fabrikası.
1934 – Basmane (izmir) – Afyon demiryolunun yabancılardan satın alınması.
1934 – Sümerbank Bakırköy Bez Fabrikası.
1934 – bursa Süttozu Fabrikası.
1934 – Zonguldak Kömür Yıkama Fabrikası.
1935 – Aydın Demiryollarının yabancılardan satın alınması.
1935 – Amortisman Sandığı.
1935 – MTA Enstitüsü.
1935 – ETiBANK.
1935 – ETiMADEN.
1935 – Türkiye Şeker Fabrikaları A.Ş.
1935 – Türkkuşu.
1935 – istanbul Rıhtım Şirketi’nin yabancılardan satın alınması.
1935 – Ankara troleybüs hattı.
1935 – Fevzipaşa – Ergani – Diyarbakır demiryolları.
1935 – Paşabahçe Şişe ve Cam Fabrikası.
1935 – elektrik işleri etüt idaresi.
1935 – Zonguldak Türk Antrasit Fabrikası.
1935 – Afyon – Isparta demiryolu.
1935 – Sümerbank Kayseri Dokuma Fabrikası.
1935 – Ankara Mamak Gaz Maskesi Fabrikası.
1935 – Ayasofya müzesi.
1935 – Dil ve Tarih- Coğrafya Fakültesi.
1936 – Ankara Çubuk Barajı.
1936 – Ankara Devlet Konservatuarı.
1936 – Edirne-Sirkeci Şark Demiryollarının yabancılardan satın alınması.
1936 – Haydarpaşa Numune Hastanesi.
1936 – Sümerbank Malatya iplik ve Bez Fabrikası.
1936 – izmit Kağıt ve Karton Fabrikası.
1936 – Elazığ Şark Kromları işletmesi.
1936 – izmir Enternasyonal Fuarı.
1936 – izmir Havagazı Şirketinin yabancılardan satın alınması.
1936 – istanbul Telefon Şirketinin yabancılardan satın alınması
1937 – Sümerbank Konya Ereğlisi Dokuma Fabrikası.
1937 – Kozlu Kömür işletmelerinin yabancılardan satın alınması.
1937 – Çatalağzı – Zonguldak demiryolu.
1937 – istanbul Resim Heykel Müzesi.
1937 – Ankara Bira Fabrikası.
1937 – Toprakkale – iskenderun demiryolunun yabancılardan satın alınması.
1937 – Ankara Motorlu Tayyarecilik Okulu.
1937 – Urfa Ceylanpınar Devlet Üretme Çiftliği.
1937 – Sümerbank Nazilli Basma Fabrikası.
1937 – Denizbank.
1937 – istanbul ve Trakya Demiryolları’nın yabancılardan satın alınması.
1937 – Diyarbakır – Cizre Demiryolu.
1937 – Yozgat Termo-Elektrik Santralı.
1938 – Gemlik Suni ipek Fabrikası.
1938 – izmir Telefon Şirketi’nin yabancılardan satın alınması.
1938 – Ankara Radyoevi.
1938 – Divriği Demir Madenleri.
1938 – Bursa Merinos Fabrikası.
1938 – Murgul Bakır işletmeleri’nin satın alınması.
1938 – Devlet Havayolları Genel Müdürlüğü.
1938 – Eskişehir ispirto Fabrikası.
1938 – istanbul Elektrik Şirketi’nin yabancılardan satın alınması.
1938 – Toprak Mahsulleri Ofisi (TMO).
1938 – Sivas – Erzincan demiryolu.
1938 – Fiskobirlik.
Türkiye Cumhuriyeti’nin dünyanın en itibarlı devletleri arasına girmesini sağlayan ve ulu önderin ileri görüşlülüğü ve ülke kalkınmasına verdiği önemin birer belgesi olan teşkilatlardır.
Atatürk tarafından düşünülen, kurulan ve uygulamaya geçirilen bu kuruluşlar, fabrikalar, işletmelerin, dünyanın hiçbir ülkesinde başarılamamış olduğunu bilmek gerekir.
Ayrıca Bu atılımların hepsi Türkiye Cumhuriyeti’nin yeni ve savaştan çıkmış bir devlet olduğu, üstelik 1929-1932 yılları arasında dünyada “büyük buhran” adı verilen ekonomik kriz olduğu, Türk Milleti’nin yeni devrimlere alışmaya çalıştığı, Türkiye Cumhuriyeti’nin tüm bunları yaparken aynı zamanda Osmanlı’nın dış borçlarını da ödediği ve yine tüm bunları yaparken borç veya dış kredi kullanmadığı dikkate alınırsa, Atatürk’ün ne denli büyük bir Önder, Lider ve Halk Kahramanı olduğu anlaşılacaktır.
Atatürk’ün de bir özel yaşamı vardır. Kronolojik olarak bundan da bahsedersek eğer:
Atatürk, 1927, 1931 ve 1935 yıllarında TBMM tarafından yeniden Cumhurbaşkanı seçilmişti.
Atatürk çok sık ülke içinde bilgi bulma gezilerine giderdi. Yerel yetkililerle temas halinde kaldı ve her durumda onları kişisel olarak yönetti.
Cumhurbaşkanı sıfatıyla konuk yabancı cumhurbaşkanlarını, başbakanları, bakanları ve komutanları büyük saygı ve yetkiyle kabul etti.
Atatürk 15-20 Ekim 1927 tarihlerinde Kurtuluş Savaşını ve Cumhuriyetin Kuruluşunu anlattığı Büyük Konuşmasını yapmış, ardından 10.Yıl Konuşmasını 29 Ekim 1933 tarihinde yapmıştır.
Atatürk özel hayatında çok mütevazıydı. 29 Ocak 1923'te Latife Hanım ile evlendi. Birlikte ülke çapında birçok gezileri oldu. Evlilikleri 5 Ağustos 1925'e kadar sürdü. Atatürk, büyük bir çocuk aşığı olarak kızları Afet (İnan), Sabiha (Gökcen), Fikriye, Ülkü, Nebile, Rukiye, Zehra'yı ve küçük bir çoban olan oğlu Mustafa'yı evlat edindi.
Ayrıca koruması altında Abdurrahim ve İhsan adında iki çocuğu oldu. Hayatta kalan bu çocuklar için iyi bir yaşam ve gelecek sağladı.
1937'de çiftliklerini Devlet Hazinesine, bazı gayrimenkullerini Ankara ve Bursa Belediye Meclislerine bağışladı.
Mirasını kız kardeşi, evlatlık çocukları ile Türk Dili ve Tarihi Toplumları arasında paylaştırdı.
Okumayı, müzik dinlemeyi, dans etmeyi, ata binmeyi ve yüzmeyi severdi.
Batı Anadolu halk oyunları Zeybeği, güreş ve Rumeli şarkıları dinlemekle çok ilgilendi.Tavla ve bilardo oynamaktan büyük zevk aldı.
Atı Sakarya'ya ve köpeği Fox yani Tilki demek çok değer verirdi.
Kendine ait çok zengin bir kütüphane oluşturmuştu. Devlet adamlarını, akademisyenleri ve bilim adamlarını akşam yemeklerine davet eder ve onlarla devlet işlerini tartışırdı.
Görünüşü konusunda çok titizdi ve her zaman akıllıca giyinmişti. Aynı zamanda bir doğa aşığıydı.
Atatürk Orman Çiftliği'ni çok sık ziyaret eder, bizzat çalışmalarda yer alırdı. Atatürk Fransızca ve Almanca bilmekteydi.
10 Kasım 1938 sabah 9.05'te İstanbul Dolmabahçe Sarayı'nda geçirdiği karaciğer rahatsızlığından öldü.
21 Kasım 1938'de Ankara'daki Etnografya Müzesi'nde geçici bir dinlenme yerine törensel bir cenaze töreni ile defnedildi. Anıtkabir'in (Atatürk Türbesi) inşasından sonra 10 Kasım 1953'te büyük bir törenle daimî istirahatgahına götürüldü.
Mustafa Kemal Atatürk (1881-1938) (Türkiye Cumhuriyeti'nin Kurucusu ve ilk Cumhurbaşkanı) Saygı, Özlem ve Minnet ile anıyoruz.
Cihan FULSER
EMCC Accredited Coach Mentor
YöneticiDanışman(İş Geliştirme, Marka, Satış ve Pazarlama)
Kariyer, Yönetici, Yaşam Koçu{Gisar YUHAKO}.